Kontrast:
Czcionka: A A A

Domy opieki - warunki przyjęcia i pobytu, adresy i opisy.

W życiu wielu rodzin przychodzi moment, w którym starzejący się rodzice czy dziadkowie z różnych względów potrzebują pomocy i opieki ze strony swoich bliskich. Często nagle pojawia się konieczność zapewnienia przez rodzinę bezpieczeństwa, zdrowia i komfortu codziennego funkcjonowania seniora. Jest to zadanie obarczone wieloma trudnościami i wyrzeczeniami, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z osobami starszymi niesamodzielnymi, wymagającymi nieustannego wsparcia. Nie każda rodzina ma możliwości, z różnych względów, wyjścia naprzeciw tym potrzebom. Bywa, że niesienie pomocy np. rodzicom jest po prostu niemożliwe, gdyż przekracza nasze możliwości i siły. Niektóre schorzenia wymagają specjalnej i fachowej pomocy medycznej, a w pojedynkę człowiek nie jest w stanie im sprostać. W takich sytuacjach warto rozważyć umieszczenie zależnej osoby starszej w odpowiedniej placówce opiekuńczo-leczniczej, w celu zapewnienia jej fachowej opieki medycznej. Trzeba pamiętać, że nie wszystko jest w naszej mocy, a liczy się przede wszystkim dobro bliskiej osoby, którego nie jesteśmy w stanie zapewnić samodzielnie.

Decydując się na taki krok, warto orientować się w dostępnych na rynku rozwiązaniach. W naszym kraju istnieją następujące formy wsparcia instytucjonalnego dla osób starszych:

  • stacjonarne, czyli takie, w których seniorzy mieszkają i realizują całokształt swojej życiowej aktywności (domy pomocy społecznej);
  • placówki dziennego pobytu, które świadczą usługi opiekuńcze w ciągu dnia, w zakresie podstawowych potrzeb życiowych (m.in. posiłki, rehabilitację, organizują czas wolny i pomagają w aktywizacji społecznej);
  • instytucje otwarte w czasie krótszym i z mniejszą regularnością niż instytucje dziennego pobytu, oferujące różnorodne usługi, m.in. w zakresie pomocy w zaspokajaniu codziennych potrzeb życiowych, opieki, pielęgnacji zaleconej przez lekarza, zapewnienia kontaktów z otoczeniem, usługi w zakresie potrzeb bytowych, w tym sprzątania, prania, dostarczania żywności, usługi rehabilitacyjne lub pielęgniarskie.

Dwa ostatnie typy instytucji oraz usługi świadczone w mieszkaniach osób starszych tworzą sieć wsparcia w środowisku zamieszkania (lokalnym). Taka forma pomocy jest niezwykle ważna z punktu widzenia realizacji jednej z fundamentalnych zasad społecznego funkcjonowania osób starszych, jaką jest jak najdłuższe ich pozostawanie w dotychczasowym środowisku zamieszkania.[1]

 

Dzienne Domy Pomocy Społecznej (DDPS), Dzienne Domy „Senior +”

Placówki te należą do lokalnych ośrodków wsparcia osób starszych. Obejmują opieką osoby osamotnione, starsze, przewlekle chore lub niepełnosprawne w prowadzeniu samodzielnego życia. Ich zadaniem jest nie tylko świadczenie usług pielęgnacyjno-opiekuńczych, ale także pomoc w aktywizacji i integracji osób z najbliższym otoczeniem i środowiskiem lokalnym. Placówki te czynne są w dni robocze, zazwyczaj takich samych godzinach, w jakich czynna jest większość biur i zakładów pracy. W czasie zazwyczaj ośmiogodzinnego pobytu zapewniane jest: wyżywienie, utrzymanie higieny, usługi opiekuńcze, czyli pomoc w podstawowych czynnościach życiowych, prowadzenie terapii podnoszącej sprawność psychofizyczną a także pomoc w załatwianiu różnego rodzaju spraw, m.in. kontakt z placówkami służby zdrowia. Zadaniem domu jest również organizowanie imprez i uroczystości (świątecznych i innych) dla podopiecznych domu, jak i imprez integrujących ich ze środowiskiem lokalnym.[2]

Aby załatwić miejsce w Dziennym Domu Pomocy Społecznej należy złożyć wniosek (osoby zainteresowanej, opiekuna ustawowego albo innej osoby za zgodą zainteresowanego) do Ośrodka Pomocy Społecznej. Dostępność DDPS zależy od ilości miejsc, a możliwość skorzystania warunkowana jest tymi okolicznościami. Pozostałe czynniki warunkujące pobyt w tej placówce to: sytuacja zdrowotna, wiek świadczeniobiorcy, poziom jego dochodów, wysokość odpłatności i miejsce zamieszkania.

Usługi w DDPS są przyznawane w drodze decyzji ośrodka pomocy społecznej, w oparciu o orzeczenie lekarza o stanie zdrowia i wywiad środowiskowy, przeprowadzany przez pracownika socjalnego. Prośbę o przyjęcie do Dziennego Domu Opieki może wystosować również pracownik socjalny, który opiekuje się samotną osobą w podeszłym wieku. Uzyskanie skierowania zależy również od wolnego miejsca w placówce znajdującej się w rejonie zamieszkania osoby zainteresowanej.

Opłatę za pobyt w ośrodku uwzględniając przyznany zakres usług wsparcia ustala podmiot kierujący w uzgodnieniu z osobą kierowaną. Osoba nie ponosi opłat, jeżeli jej dochód jako osoby samotnie gospodarującej lub dochód na osobę w rodzinie nie przekracza 100% kryterium dochodowego z pomocy społecznej. Aktualne kryteria to 701,00 zł dla osób samotnie gospodarujących oraz 528,00 zł dla osób gospodarujących wspólnie z rodziną.

W przypadku, gdy dochody przekraczają 100% kryterium, uczestnictwo w zajęciach realizowanych przez DDPS jest odpłatne i stanowi 5% dochodu miesięcznego osoby ubiegającej się o miejsce w ośrodku. Miesięczny koszt korzystania z usług DDPS maksymalnie może wynosić 100zł nie więcej. Wysokość odpłatności można obliczyć klikając tu .

Lista Dziennych Domów oraz Klubów „Senior +” w Województwie Zachodniopomorskim

https://www.szczecin.uw.gov.pl/?type=article&action=view&id=7010

 

Domy Pomocy Społecznej

DPS stanowią alternatywę dla lokalnych i środowiskowych form wsparcia osób, które wymagają całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności oraz nie są w stanie samodzielnie funkcjonować w środowisku domowym a jednocześnie nie można zapewnić im niezbędnej pomocy w formie usług opiekuńczych. Dom Pomocy Społecznej prowadzony jest najczęściej przez samorząd lub organizację pozarządową i wymaga zezwolenia wojewody.

Domy, w zależności od kategorii osób dla których są przeznaczone, dzielą się na domy dla:

  • osób w podeszłym wieku;
  • osób przewlekle somatycznie chorych;
  • osób przewlekle psychicznie chorych;
  • osób dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie;
  • dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie;
  • osób niepełnosprawnych fizycznie.

Zgodnie z art. 55 Ustawy o pomocy społecznej: „Dom pomocy społecznej świadczy usługi bytowe, opiekuńcze, wspomagające i edukacyjne na poziomie obowiązującego standardu,
w zakresie i formach wynikających z indywidualnych potrzeb osób w nim przebywających, zwanych dalej „mieszkańcami domu”[3].

Pierwszą czynnością jaką należy wykonać w celu uzyskania miejsca w DPS jest złożenie wniosku do ośrodka pomocy społecznej właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby zainteresowanej. Z wnioskiem może wystąpić osoba zainteresowana, jak również, członek rodziny, przedstawiciel ustawowy oraz ośrodek pomocy społecznej (OPS). Po otrzymaniu takiego wniosku pracownik socjalny ośrodka, przeprowadza wywiad środowiskowy, który ma na celu sprawdzenie informacji dotyczących sytuacji osobistej, rodzinnej i dochodowej tej osoby. Decyzję o skierowaniu do domu pomocy społecznej i decyzję ustalającą opłatę mieszkańca domu za pobyt w domu pomocy społecznej wydaje organ gminy właściwej dla danej osoby w dniu jej kierowania do domu pomocy społecznej.

Decyzję o umieszczeniu w DPS wydaje organ gminy prowadzącej dom pomocy społecznej lub Starosta Powiatu prowadzącego dom pomocy społecznej. W przypadku regionalnych domów pomocy społecznej decyzję wydaje Marszałek Województwa.  W razie niemożności umieszczenia w domu pomocy społecznej z powodu braku wolnych miejsc, powiadamia się osobę o wpisaniu na listę oczekujących oraz o przewidywanym terminie oczekiwania na przyjęcie do domu pomocy społecznej.

Zgodnie z art. 61 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej obowiązanymi do wnoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej są w kolejności:

  1. mieszkaniec domu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka – nie więcej jednak niż 70% swojego dochodu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka, nie więcej niż 70% tego dochodu;
  2. małżonek, zstępni przed wstępnymi – małżonek, zstępni przed wstępnymi – zgodnie z umową zawartą w trybie art. 103 ust. 2:
  3. w przypadku osoby samotnie gospodarującej, jeżeli dochód jest wyższy niż 300% kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej, jednak kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 300% tego kryterium,
  4. w przypadku osoby w rodzinie, jeżeli posiadany dochód na osobę jest wyższy niż 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie, z tym że kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie;
  5. gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej – przy czym osoby i gmina określone w pkt 2 i 3 nie mają obowiązku wnoszenia opłat, jeżeli mieszkaniec domu ponosi pełną odpłatność.

Adresy DPS w Województwie Zachodniopomorskim
https://www.szczecin.uw.gov.pl/?type=article&action=view&id=164

 

Przydatne linki:

 

[1] B. Szatur-Jaworska,  P. Błędowski,  System wsparcia osób starszych w środowisku zamieszkania, Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich, Warszawa 2017, s.7
[2] M. Szyszka, P. Dancák, A. Wąsiński, J. Daszykowska, Instytucjonalne i pozainstytucjonalne formy wsparcia osób starszych, KUL Wydział Zamiejscowy Prawa i Nauk o Społeczeństwie w Stalowej Woli, Stalowa Wola – Bratysława 2014, s. 15-17
[3] Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, Dz.U.2019.0.1507 t.j.